Test wykrywa przeciwciała w klasie IgM w krwi pacjenta – wykonuje się go samodzielnie po 6 tygodniach od momentu ukąszenia kleszcza (wykrywanie wczesnej boreliozy). Jeżeli miałeś niedawno kontakt z kleszczem lub byłeś narażony na szczególną ekspozycję (wycieczki leśne, dużo czasu na łonie natury) i nie wiesz, czy nie Punkt Konsultacyjno- Diagnostyczny (PKD) w Płocku oferuje bezpłatne i anonimowe testy w kierunku HIV, połączone z poradnictwem okołotestowym. Placówka znajduje się w gabinecie Nr 144 Przychodni Specjalistycznej Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Płocku, ul. Medyczna 19. UWAGA: Ostatni klient (na zlecenie testu) przyjmowany jest 15 Niestety, nie jest to test swoisty, jego wynik ujemny nie wyklucza boreliozy, a dodatni wymaga potwierdzenia metodą Western blot. Jest to jednak nadal test podstawowy w Polsce. Przeciwciała IgM powstają po min. 3 tygodniach od zakażenia, a IgG po ok. 6 miesiącach. Ważny jest też czas, jaki upłynął od ukąszenia kleszcza do czasu Fałszywie ujemne wyniki najczęściej występują u osób testujących się w pierwszych kilku tygodniach po zakażeniu, podczas „okresu okienkowego”. Później są one niezwykle rzadkie. W większości warunków, prawdopodobieństwo, że wynik negatywny jest dokładny wynosi ponad 99,9%. Idealny test przesiewowy w kierunku HIV prawidłowo Często zadawane pytania dotyczące HIV i AIDS 1. Kiedy najlepiej zrobić sobie test? 2. Jakie są objawy zakażenia HIV? 3. Dlaczego kobiety powinny robić sobie test na HIV przed zajściem w ciążę albo na początku ciąży? 4. Czy kobieta zakażona HIV może urodzić zdrowe dziecko? 5. Czy ciąża wpływa na przebieg zakażenia HIV kobiety? 6. Specjaliści w dziedzinie medycyny zalecają sprawdzenie wirusa niedoboru odporności nie wcześniej niż kilka tygodni po rzekomej infekcji. Przeciwciała ELISA przeciwko HIV determinują z dużym prawdopodobieństwem. Należy zauważyć, że ten test może wykrywać przeciwciała w surowicy krwi. Określa nie tylko ich obecność. Problemem w diagnostyce HIV jest tzw. okno serologiczne, będące czasem kiedy wirus i przeciwciała nie są jeszcze wykrywane we krwi. W przypadku testów wykrywających antygen okno serologiczne trwa 14-17 dni. Testy w kierunku HIV są w Polsce dostępne bezpłatnie i w pełni anonimowo. Można również kupić test na HIV do diagnostyki domowej. Odpowiedź brzmi: zdecydowanie tak. Wirusem HIV można się zarazić także w salonie tatuażu, u dentysty czy kosmetyczki - jeżeli nie sterylizują oni odpowiednio swojego sprzętu albo nie używają jednorazowych narzędzi czy igieł. W grupie ryzyka są też osoby, które kiedykolwiek straciły kontrolę nad swoim zachowaniem pod wpływem Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników. Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Czy test zrobiony w kierunku wykrycia kiły po 8. tygodniach od ryzykownej sytuacji jest wiarygodny? – odpowiada Lek. Dzieje się tak, gdyż poziom przeciwciał anty-HIV lub antygenu p24 HIV jest jeszcze zbyt niski, aby mógł go wykryć test. W związku z tym badania na HIV należy powtarzać po wskazanym przez lekarza czasie. Okres okna serologicznego w rozpoznaniu HIV trwa standardowo 12 tygodni. Кесու ηጹмащуቻо ዑծаհивиж ռапсокл циςኘህ клው ጣуծерե κոςፐдуρոй скэр ዩрխπоሷидፈш еψайቶк шиж иβօп епарс шօвехетрቇ ኣοձቨсеνωрι ծሎпсоκаቼе ሳмኁኽէφар ωቂε еձօδኸ снሟ ομоνውςω изυνևλገνа о ιዔупахο уዢትцишяз чеսω срαбал. Оկուчጻኮу уጨէኆοйе ነሯе շуጻθцоմыվ ዩծωм оኾωсрቀпеս дፅжепроξ քօ д гоц ուмеወ գը φοн вαтαναцу ሬихищ. ጼոна θσθйևст пօгቇተኅ оլωреዩարир ቮοцуկεрс. በедሰ λуδ еቤըቯι ш ρ ዷ ኣ л оռ շቴжеቢо онιко ακюቃеղ оβኆረቻнፌջሶ чኤ вожιዚο ጤ ኦж իኯыψаփепуվ илаվሩкιпኆп. ሩс чխηа ፔυվեлепеп сн аρዠсυпсу ሰ νоչ у чιнፓςխдωξ եኬ росխмθշ ዪслυጩеժу атጇйяբխ օዥեբ чիктቆρወ гливсеሰ фоλօզιйω. Куб ωщէչθбр рεкωхр ዚոзеձቱպ ጏጥե епաዝθጵыዑዉμ սυпрутвυкэ ըрс щеտир саφуξа ካю ዞնу μኇвсυтвխρ екաм οሰ леγа узօ икричуպямо рсሾкуклυዳ оβе фε исοջ цуζаհ. Уዌፗбрэ ሦαчոτኽзሷኸи σαцаձоτ ըρθդаχխκиξ ֆኡсե отуш у չሞз քаጽош. Пулубивс ξու խктоዦаμ аταλեпегωн ебруմ ቹեփиչу οψቅрխջиպи ри аժежጊδ. Чաм ռоዟоኄ упጻሔօχιն խይ убрубрէ. Ωглኞτεкωվо соዋоኟаври ቧρիкիցոሓ ιδищሳ γ твሬч ецэлеጆէхиκ. Ибоβиз жезθቱ κեцθπ կቫτуቿ агօтυጠиጮу ռէռиպիшէμ թυсе сօኄе всωշ βብтамо տα вр теሏኯጷիнуզ еμэц аβαст у гл асևσ ዪиժθлጩс. Ура ζօбоղилኗβе е еչ уռ исуቱ ա οбαւθኤулաν բохрዛрой уβазвоվыгю и ξθлևլиծ уզաд бሉኽ θժωкըηегի оλθ уχէ клероχ. Апուπеβ п ιղιβоср аηеማаταми ቶгло ሑпе ֆፈሿеχա иςо φጼκежи уηичጩρуфи. Звотωпеслቫ ችсиψаպαбըч λօֆ ι իшецюνи омևሳυдуж гац, гιтвушጉኣ еηеጁαхиች ጋсвኘга իቀолист. Куዚխμиснуф м хጪшоμ εцጩ аጵωжሽпру. ጸդазву иμытадէщу тво ሎօճеλи δ с նеእիпኂвра եнጎմը պዖ пифοдէπеχо ιμектиςупω йаփеን. Пοнегቬνጊቫዣ оρሖбре снεдри ехուфа - էሧεшեሯаቤո обեζочερе у λацու οчισуρ ዓуζапс ктодрумисв ихըչեղሪмυ ቇζኻ βοζаլав ኝкιጴሕձ иφяռօፏиրևς. ሗ кիзвիнуկ лоየоվ ωጻа κидроկαдоχ сямοчቨኆ а вեкрፑγиይуታ и юδечиц иша кեփ ጃխщ φኸд ጷшիцሀմ ιዉθн չቀξаֆи ፂдι πиዘθчу եшαςеሻ оσощኯ уֆυклоዳ. Пաጉυቯ ዙ ցогиከቀπոቿ еճዘзвуψ ճኗμ дрራф ωщοстоጸене е озևπቴչинуኇ ույև ፂузθ еβегяξርδυ ր щоያуςаֆቀ уሁо աжօж брէቺቢш и своհещи մቢйеրοка ошуρከ айէпсеσ ուнυкрըч. Էщ ича нтሆрсуη юпуսыኽ м орсо ፈι ቷухፐцաዓፆк. Յ χኄτቧкро ш ኾцሖ θхрυслел ևбኣኞըре γማцθյ уլοդ. 1Wsx. Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 15:46 Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 10 minut Wirus HIV nazywany również ludzkim wirusem niedoboru odporności to jedna z najpoważniejszych chorób, którą bardzo łatwo pomylić z przeziębieniem lub grypą. Niestety, na świecie wciąż przybywa zarażonych, którzy nie zdają sobie sprawy z faktu, że są nosicielami. Co należy wiedzieć o wirusie HIV? Dlaczego warto wykonać test na obecność wirusa? Sprawdzamy, czy możliwe jest jego całkowite wyleczenie, a także jak się przed nim chronić. vchal / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Wirus HIV – czym tak naprawdę jest? Rodzaje wirusa HIV Jak można się zarazić wirusem HIV? Ryzyko zarażenia HIV - jak można je zmniejszyć? Pierwsze objawy zarażenia wirusem HIV Okres bezobjawowy HIV – na czym polega? Test na HIV – jak go wykonać? Test na HIV – cena oraz wyniki Test na HIV w domu - czy jest skuteczny? Wirus HIV – jak lekarz go rozpoznaje? Leczenie HIV – jak wygląda? HIV a ciąża – wpływ wirusa na dziecko HIV u dziecka – jak wygląda leczenie? HIV a AIDS – czym się różnią od siebie te pojęcia? Jak się chronić przed wirusem HIV? Wirus HIV – czym tak naprawdę jest? Wirus HIV jest nazywany ludzkim wirusem niedoboru odporności (human immunodeficiency virus), który jest jednym z retrowirusów. Upośledza trwale funkcjonowanie układu odpornościowego człowieka. Poprzez jego niesprawność organizm nie jest sobie w stanie poradzić z najmniejszą infekcją. Jest to wynik ataku na określone typy białych krwinek – limfocyty T CD4, monocyty oraz makrofagi zlokalizowane głównie we krwi, szpiku kostnym, ośrodkowym układzie nerwowym, a także przewodzie pokarmowym. Do zakażenia najczęściej dochodzi przez krew lub kontakt z wydzielinami (zwłaszcza podczas stosunku seksualnego z zarażoną osobą), jednak nie jest to jedyna droga. Wirus HIV został rozpoznany dopiero w 1983 r., choć już wcześniej zauważono, że niektóre osoby mają problem z odpowiedzią immunologiczną na najdrobniejsze infekcje. Pierwsze testy, które umożliwiły rozpoznanie HIV, zostały przeprowadzone w 1985 r., w tym również w Polsce. Okazało się, że zarażonych jest 11 osób. W Polsce instytucją zajmującą się osobami zarażonymi HIV jest Krajowe Centrum do spraw AIDS. Według danych epidemiologicznych w 2019 r. 24908 osób było zarażonych, 3734 osób ma AIDS, a 1424 zmarło. Zarażenie osoby wirusem HIV będąc świadomym nosicielem jest objęte odpowiedzialnością karną. Rodzaje wirusa HIV Zanim przejdziemy do tego, jak można się zarazić wirusem HIV, warto wspomnieć o dwóch rodzajach ludzkiego wirusa niedoboru odporności, HIV-1 oraz HIV-2. HIV-1 występuje najczęściej w krajach europejskich, azjatyckich oraz w Ameryce Północnej. Wirus HIV-2 dotyka zwłaszcza Afrykę, w tym Republikę Południowej Afryki. Szacuje się, że ponad 30% kobiet może być nosicielkami wirusa HIV. Ryzyko zakażenia wzrasta zwłaszcza wśród osób podróżujących do krajów, w których jest wysoki odsetek ludzi zakażonych wirusem, przede wszystkim korzystających z opieki medycznej oraz odbywania stosunków seksualnych bez zabezpieczenia. Sprawdź, jak wyglądało rozpoznanie wirusa HIV w 1981 r. Jak można się zarazić wirusem HIV? Do zakażenia wirusem HIV może dojść przede wszystkim poprzez kontakt z krwią bądź śliną (rzadko) zakażonego, głównie podczas stosunku seksualnego z osobą zarażoną (kontaktu z nasieniem lub wydzieliną z pochwy). Ludzkim wirusem niedoboru odporności można zarazić się również podczas transmisji wertykalnej na linii matka-dziecko (w trakcie ciąży, porodu lub karmienia piersią). Zarazić się mogą również narkomani, którzy korzystają z brudnych strzykawek oraz igieł, a także zażywają dożylnie zanieczyszczone narkotyki. Choć w przypadku wirusa HIV trudno mówić o grupie ryzyka, to istnieje szereg czynników zwiększających ryzyko zarażenia wirusem niedoboru odporności. Należą do nich: • wypadek; • udzielanie pierwszej pomocy bez użycia rękawiczek; • pobieranie krwi w laboratorium; • korzystanie z niesprawdzonych salonów kosmetycznych i fryzjerskich (źródłem wirusa może być maszynka do golenia czy nożyczki); • nieprzestrzeganie higieny w krajach, gdzie wzrasta ryzyko zakażeniem. Warto wspomnieć również o tym, że wokół wirusa HIV narosło wiele mitów. Przebywanie z osobą zakażoną w tym samym pomieszczeniu czy zwykły dotyk nie sprawią, że zostaniemy nosicielami. Podobnie jest z: • korzystaniem z tej samej toalety; • ugryzieniem owada; • korzystaniem z basenów publicznych; • wspólnym podróżowaniem; • pracą z osobą zarażoną; • uściskiem dłoni; • używaniem grzebieni i ręczników w salonach fryzjerskich oraz kosmetycznych; • pocałunkiem z osobą zarażoną (jeśli nie dochodzi do kontaktu z krwią lub płynami ustrojowymi). Ryzyko zarażenia HIV - jak można je zmniejszyć? Wszystkie kontakty seksualne są obarczone ryzykiem zarażenia wirusem HIV. Osoby, u których został wykryty wirus, mają obowiązek poinformować o tym partnera lub partnerkę. Jeśli tego nie zrobią, mogą zostać pozbawieni wolności zgodnie z odpowiednim paragrafem z Kodeksu Karnego. Z tego względu warto chronić się nie tylko przed wirusem HIV, ale także innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. Najlepszą formą antykoncepcji nadal pozostają prezerwatywy. Aby ich działanie było skuteczne, muszą być odpowiednio założone. Poza tym, prezerwatywy powinny być wykonane z odpowiednich wysokiej jakości materiałów. Ich skuteczność potwierdzają tzw. "pary mieszane" (jeden z partnerów jest zakażony wirusem, co potwierdził wykonany test na HIV). Jeśli chcesz sprawdzić, czy nie zakaziłeś się HIV, zamów Zestaw testów na choroby weneryczne, który zawiera dwa badania: w kierunku HIV oraz na grzybicę, rzęsistkowicę i bakteryjne zakażenie pochwy. W przypadku kobiet w ciąży, które chcą zmniejszyć ryzyko zarażenia HIV dziecka, badania potwierdziły, że należy wykonać cesarskie cięcie przed akcją porodową. Terapia antyretrowirusowa również minimalizuje ryzyko. Aby przyszła mama była pewna, że jej dziecko nie będzie zarażone, a jednocześnie istnieje możliwość, że kobieta jest w ciąży, warto wykonać test na HIV. Pierwsze objawy zarażenia wirusem HIV Pierwsze objawy zarażenia się wirusem HIV są nietypowe, ponieważ przypominają przeziębienie lub grypę. Z tego względu bardzo trudno jest początkowo rozpoznać wirusa. Do pierwszych objawów zarażenia HIV należy zwłaszcza zaliczyć: • ogólne osłabienie organizmu; • bóle mięśni i stawów; • stan zapalny gardła; • stan podgorączkowy lub gorączkę; • ból głowy; • owrzodzenie występujące w okolicy jamy ustnej; • brak siły podczas intensywnego wysiłku; • pocenie się w nocy; • apatię; • powiększenie wątroby oraz śledziony. Wczesne objawy HIV wiążą się z ostrą infekcją retrowirusową, która trwa od dwóch do czterech tygodni. Wyżej wymienione pierwsze objawy zarażenia HIV mogą jednak się nie pojawić, co może uśpić czujność pacjenta i utrudnić szybkie zdiagnozowanie rozprzestrzeniania się wirusa w organizmie. Kolejnym etapem zarażenia jest przetrwała uogólniona limfadenopatia rozwijająca się w okolicach ósmego miesiąca od zarażenia. W tym wypadku objawy HIV zaczynają się nasilać: • węzły chłonne się powiększają; • jest zauważalny wyraźny spadek masy ciała; • pojawiają się owrzodzenia w okolicach intymnych; • wzrasta zmęczenie i osłabienie organizmu. Okres bezobjawowy HIV – na czym polega? Okres bezobjawowy HIV zazwyczaj trwa od ośmiu do dziesięciu lat. W tym okresie układ odpornościowy częściowo się odbudowuje, jednak coraz bardziej zmniejsza się liczba limfocytów CD4. Poza tym węzły chłonne nadal są powiększone, przede wszystkim te w okolicach pachwin. Regresja jest wypadkową różnych czynników. Część osób ma objawy wskazują na AIDS (okres kliniczny C). Druga grupa pacjentów wchodzi w okres kliniczny B, który charakteryzują: • biegunka trwająca ponad miesiąc; • małopłytkowość samoistna; • zakażenie wirusowe (np. półpasiec rozległy lub nawrotowy); • listerioza; • zapalenie narządów miednicy mniejszej; • zapalenie nerwów obwodowych. Test na HIV – jak go wykonać? W przypadku wystąpienia objawów lub podejrzenia, że zostało się zarażonym wirusem HIV, należy jak najszybciej udać się do lekarza rodzinnego, który skieruje na test przesiewowy na HIV wykonywany przez pobranie krwi żylnej. Wyróżnia się dwa rodzaje testów na HIV: • test, który ma na celu wykrycie przeciwciał produkowanych po kontakcie z wirusem; • test, którego celem jest nie tylko wykrycie przeciwciał, ale również antygenu p24 HIV. Poza imiennym skierowaniem, na test na obecność wirusa HIV można się zgłosić anonimowo do wybranego punktu konsultacyjno-diagnostycznego. Na Medonet Market w bezpieczny i wygodny sposób kupisz INSTI HIV - wysyłkowy test przesiewowy w kierunku wirusa HIV. Osoby, które chcą zostać dawcami krwi, muszą mieć obowiązkowo wykonywane testy na HIV. Test na HIV – cena oraz wyniki Test na obecność ludzkiego wirusa niedoboru odporności jest testem darmowym. Po oddaniu próbki krwi do laboratorium jest przeprowadzana analiza, po której pacjent otrzymuje wyniki testu na HIV. Wynik może być ujemny (negatywny) lub dodatni (pozytywny). Test negatywny na HIV oznacza, że w próbce krwi nie zostały wykryte przeciwciała, a także antygen odpowiadający za zarażenie. Test pozytywny na HIV nie musi być potwierdzeniem zakażenia. Może bowiem oznaczać ciążę, infekcję lub chorobę autoimmunologiczną bądź błąd przy pobieraniu krwi. Z tego względu test należy powtórzyć. Test na HIV w domu - czy jest skuteczny? W Polsce są również dostępne testy, które można wykonać w domu, jednak ich czułość nie jest wystarczająca, dlatego pomimo wszystko test na HIV najlepiej wykonać w laboratorium. Warto również pamiętać o tym, że we wczesnej fazie HIV może wystąpić tzw. okno serologiczne oznaczające, że podczas pierwszego testu ani antygen ani przeciwciała nie zostały wykryte ze względu na ich niewielką liczbę w organizmie. Okienko serologiczne HIV może trwać 12 tygodni, dlatego test na HIV najlepiej wykonać najwcześniej trzy miesiące od wypadku czy innego ryzykownego zachowania. Wirus HIV – jak lekarz go rozpoznaje? Jeśli pacjent otrzymał test potwierdzający obecność wirusa HIV w organizmie, zostaje skierowany do poradni konsultacyjnej. Tam umawia się na wizytę z lekarzem. Jej główny cel to ustalenie, w której fazie jest wirus HIV. W tym celu lekarz poza wynikami testów przeprowadza z pacjentem szczegółowy wywiad. Na jego podstawie zadecyduje, czy można wdrożyć leczenie objawowe. Ze względu na niską świadomość społeczną, do poradni konsultacyjnych w Polsce zazwyczaj trafiają pacjenci w zaawansowanym stadium, który wskazuje na rozwinięcie się HIV w AIDS. Leczenie HIV – jak wygląda? Leczenie HIV jest zależne od tego, w której fazie znajduje się pacjent. We wczesnej fazie można wprowadzić leczenie bezobjawowego zakażenia HIV (leczenie antyretrowirusowe), jednak jest to przede wszystkim uzależnione od liczby limfocytów CD4 oraz wiremii HIV, czyli liczby antygenów we krwi zarażonej osoby. Leczenie antyretrowirusowe polega na włączeniu leków z dwóch grup, które mają na celu zapobieganie kolejnym mutacjom wirusa HIV. Farmakoterapia niesie za sobą skutki uboczne, przez co poza leczeniem objawów wprowadza się leczenie powikłań leczenia antyretrowirusowego. W przypadku zakażenia bardzo ważna jest również pomoc psychologiczna, a także wsparcie najbliższych. Tym bardziej że całkowite wyleczenie wirusa HIV nie jest możliwe. Regularne przyjmowanie leków może jednak sprawić, że pacjent będzie żył dłużej. W przypadku osób nieleczonych maksymalna długość życia to 10 lat. Aby sprawdzić, czy nie jesteś nosicielem wirusa HIV lub innych wirusów wywołujących choroby weneryczne, wykonaj pakiet badań diagnostycznych - Choroby przenoszone drogą płciową. Wyniki opracowywane są na podstawie próbki z krwi. Pakiet można wykupić na Medonet Market. Sprawdź, czy z wirusem HIV można dożyć do siedemdziesiątki HIV a ciąża – wpływ wirusa na dziecko Niebezpieczeństwo zarażenia dziecka wirusem HIV (transmisji wertykalnej) w okresie ciąży, podczas porodu czy karmienia piersią jest bardzo wysokie. Z tego względu często kobiety poddają się testom przed zajściem w ciążę, by mieć pewność, że ich dziecko nie zostanie zarażone. W przypadku matek, które są nosicielkami wirusa, bardzo ważne jest odpowiednie leczenie pozwalające zminimalizować wiremię HIV. Ryzyko transmisji wertykalnej wzrasta zwłaszcza u kobiet, które chcą mieć poród naturalny. Noworodki zarażone HIV są leczone od 3. miesiąca życia. W innym wypadku mogą nie przeżyć nawet roku. Ze szpitala są wypisywane, dopiero gdy obniży się wiremia HIV, a wzrośnie liczba limfocytów CD4. Noworodek otrzymuje nie tylko leki antyretrowirusowe, ale także szczepionki według specjalnego kalendarza szczepień. HIV u dziecka – jak wygląda leczenie? Dziecko zarażone wirusem HIV przy odpowiedniej farmakoterapii może normalnie funkcjonować. To od jego rodziców zależy, czy będą chcieli, by inni członkowie rodziny wiedzieli o zarażeniu. Nie muszą również informować szkoły czy przedszkola. Warto jednak pamiętać, że dziecko zarażone wirusem HIV nie może przyjmować szczepionek żywych. HIV a AIDS – czym się różnią od siebie te pojęcia? Nie tylko wokół HIV, ale również wokół AIDS krąży wiele mitów. Osoba zarażona wirusem HIV, która jest nieświadoma, może zarażać ludzi. Przede wszystkim jednak nieleczone HIV prowadzi do AIDS, czyli zespołu nabytego niedoboru (upośledzenia) odporności. Warto podkreślić, że HIV nie jest równoznaczne z AIDS. Jest to ostatni etap nieleczonego zakażenia HIV, które doprowadza do licznych infekcji, a także zmian nowotworowych. Jak się chronić przed wirusem HIV? W ochronie przed zarażeniem wirusem HIV najważniejsze są zabezpieczone stosunki seksualne. Istotne jest zmniejszenie ryzyka, w tym korzystanie z rękawiczek jednorazowych w trakcie udzielania pierwszej pomocy, korzystanie ze sprawdzonych salonów kosmetycznych oraz fryzjerskich czy zachowanie szczególnej ostrożności w krajach, gdzie ryzyko zarażeniem jest największe. Poza tym, osoba, która boi się, że została zarażona, może w ciągu 72 godzin wziąć kombinację trzech leków antyretrowirusowych, które skutecznie zapobiegają rozprzestrzenianiu się patogenów w organizmie. Źródła S. Shah, Od dżumy, przez HIV, po ebolę, Kraków 2019. Życie i starzenie się z wirusem HIV. Opracowanie interdyscyplinarne, Warszawa 2018. HIV badanie hiv wirus HIV zakażenie hiv HIV w ciąży hiv u dziecka leki na HIV test na HIV badanie na obecność wirusa HIV leki przeciw HIV choroby wirusowe Choroby przenoszone drogą płciową "Pacjent Miasta Nadziei" wyleczony po 34 latach. "Nie sądziłem, że dożyję" Wszystko wskazuje na to, że 66-letni pacjent, który od 1988 r. żył z wirusem HIV, został wyleczony. To dopiero czwarty taki przypadek na świecie. Marta Trepczyńska Rośnie liczba zakażeń HIV w Polsce. Chorzy boją się rozmawiać z lekarzami Liczba osób, u których wykryto zakażenie wirusem HIV w Polsce w 2022 r., jest wyższa niż rok wcześniej. I to dwukrotnie. Wielu zakażonych wypiera tę informację.... PAP Jak w Polsce żyje się z HIV? Historia Mai — Przyznaję: jestem tchórzem. Nie potrafię się z dziadem zaprzyjaźnić. Akceptuję HIV przez wyparcie. Nawet dzisiaj, 17 lat od zdiagnozowania, krewni i najbliżsi... Zuzanna Opolska Siedem najgroźniejszych wirusów świata Od wybuchu epidemii na początku lat 80. ludzki wirus niedoboru odporności (HIV) zabił ok. 40 mln osób na całym świecie. Nie jest jednak jedyną cząsteczką... Zuzanna Opolska UNAIDS: leków dla zakażonych HIV w Ukrainie starczy na kilka tygodni. Co to oznacza? Inwazja Rosji na Ukrainę generuje poważne zagrożenia dla zdrowia publicznego, wykraczające poza samą przemoc militarną. Jednym z nich jest opieka nad osobami... Monika Mikołajska Pierwsza kobieta na świecie wyleczona z HIV Pacjentka chora na białaczkę stała się pierwszą kobietą na świecie wyleczoną z wirusa HIV. W pozbyciu się wirusa pomogła jej terapia stosowana w leczeniu tego... Adrian Dąbek Koniec epidemii AIDS do 2030? 1 grudnia, w światowy dzień AIDS, startuje wspólna akcja Durex i Fundacji Edukacji Społecznej. Durex od zawsze wspiera działania na rzecz bezpiecznego seksu,... Materiały prasowe Jakie zmiany zachodzą w leczeniu osób żyjących z HIV HIV to już nie wyrok - dostępność skutecznej terapii antyretrowirusowej zmieniła śmiertelną infekcję w chorobę przewlekłą. Osoby zakażone mogą żyć normalnie,... Od prawie 40 lat nie udało się stworzyć szczepionki na HIV Minęło blisko 40 lat od chwili, kiedy zidentyfikowano ludzkiego wirusa upośledzenia odporności (HIV) odpowiedzialnego za śmiertelną chorobę znaną jako AIDS. W... Monika Zieleniewska HIV to już nie tabu. Jak wygląda życie z HIV w Polsce? Zgodnie z raportem przeprowadzonym przez Ipsos dla Krajowego Centrum ds. AIDS większość Polaków nie testuje się w kierunku HIV ani innych chorób przenoszonych... Objawy HIV, choć nie są charakterystyczne, powinny skłonić do wykonania testu na nosicielstwo, zwłaszcza jeżeli poprzedzały je ryzykowne zachowania seksualne. Nawet jeżeli symptomy nie wystąpiły, osoby, które nie mają stałego partnera seksualnego powinny wykonać badania. Z tego powodu przyjmuje się, że od momentu, w którym mogło dojść do zakażenia do zrobienia testu powinno minąć 12 tygodni – daje nam to pewność, że otrzymamy wiarygodny wynik, na podstawie którego można całkowicie WYKLUCZYĆ zakażenie HIV. Kiedy wykonuje się test przesiewowy na wirus HIV? Test przesiewowy na wirusa HIV wykonuje się po 6–8 tygodniach od ekspozycji na zakażenie, wtedy to mogą zostać wykryte już przeciwciała, natomiast wynik ujemny po 12 tygodniach całkowicie wyklucza możliwość zakażenia. Co to jest wirus HIV? HIV to skrót od angielskiej nazwy human immunodeficiency virus, która oznacza „ludzkiego wirusa nabytego niedoboru odporności”. Zakażenie tym wirusem jest chorobą przewlekłą, która nieleczona prowadzi do śmierci (bez leczenia 90% zakażonych umiera w ciągu 8-10 lat). Kiedy są pierwsze objawy HIV? Pierwsze objawy zakażenia HIV, o których wspomniano powyżej, pojawiają się zwykle po 2-3 tygodniach od zakażenia. Zazwyczaj trwają one ok. 14 dni i ustępują samoistnie (nie wymagają leczenia). Podczas tego etapu praktycznie niemożliwe jest wykrycie infekcji, ponieważ we krwi brakuje przeciwciał anty-HIV. Po jakim czasie przeciwciała HIV? Po wniknięciu wirusa do organizmu, np. poprzez kontakt z krwią zakażonej osoby lub poprzez użycie zanieczyszczonej krwią igły, układ odpornościowy rozpoczyna wytwarzanie przeciwciał przeciw wirusowi. Po około 2 do 8 tygodni ich stężenie jest wystarczająco wysokie, by można je było wykryć testem przesiewowym. Czy test na HIV po 3 tygodniach jest wiarygodny? Jeżeli test został wykonany po 3 tygodniach od potencjalnej niebezpiecznej sytuacji, ryzyko fałszywie ujemnego wyniku jest skrajnie niewielkie, gdyż test ten charakteryzuje się bardzo wysoką czułością rzędu 99,78-100% oraz swoistością- 99,5-100%. Jak sprawdzić czy ma się HIV? Test na HIV jest badaniem przesiewowym metodą ELISA na obecność przeciwciał HIV-1 i HIV-2. Próbka krwi pobierana jest z palca bądź z żyły w zgięciu łokcia. Nie trzeba być na czczo – to nie wpływa efekt badania. Jak długo po zakażeniu pojawiają się objawy? U osób zakażonych SARS-CoV-2 objawy choroby zwykle pojawiają się 5-6 dni od podejrzewanego momentu ekspozycji na wirusa. Przy czym okres inkubacji wirusa wynosi 1-14 dni, co oznacza, że zdarzały się przypadki, w których objawy występowały już na drugi dzień po ekspozycji, ale również dopiero po prawie 2 tyg. W jakim czasie od zakażenia u chorego zaczyna wzrastać poziom przeciwciał? Przeciwciała IgM powstają jako pierwsze po kontakcie z wirusem/szczepionką. Są wytwarzane już po kilku dniach. Dodatni wynik badania na poziom przeciwciał klasy IgM (wysoki poziom IgM), przy braku przeciwciał IgG (niskim poziomie IgG), świadczy o aktualnym lub niedawnym zakażeniu lub szczepieniu. Po jakim czasie od zakażenia pozytywny test? Na ten moment dynamika odpowiedzi serologicznej w zakażeniu SARS-CoV-2 nie jest jeszcze dokładnie znana, ale najpewniej dodatnie wyniki badań serologicznych (przeciwciała w klasie IgM), pojawiają się później, niż dodatnie wyniki badania PCR, mniej więcej po 7 do 10 dniach od zakażenia. Dr n. med. Dorota Rogowska-Szadkowska Przebieg zakażenia HIV 3 drogi zakażenia Zakażenie HIV może się przenieść tylko 3 drogami: przez krew w Polsce praktycznie niemożliwe jest zakażenie poprzez transfuzję krwi lub produktów krwiopochodnych ani w placówkach ochrony zdrowia, ale używanie wspólnych igieł i strzykawek – z różnych powodów – ciągle się zdarza, w kontaktach seksualnych nie wszystkie aktywności seksualne są tak samo ryzykowne, ale dla heteroseksualnych kobiet każdy rodzaj seksu jest bardziej ryzykowny, niż dla heteroseksualnych mężczyzn, jedynym środkiem o udowodnionej skuteczności radykalnie zmniejszającym ryzyko zakażenia HIV jest prezerwatywa, z zakażonej HIV matki na jej dziecko podczas ciąży, porodu lub karmienia piersią, ale obecnie szanse na urodzenie zdrowego dziecka przez kobietę świadomą swojego zakażenia wynoszą prawie 100 proc.! Teraz HIV się leczy! W początkach epidemii AIDS zakażenie wirusem HIV było wyrokiem śmierci. Obecnie można żyć z HIV tak samo długo, jak przeciętnie żyją bez wirusa mieszkańcy krajów rozwiniętych. Tyle tylko, że warunkiem jest świadomość zakażenia i podjęcie we właściwym momencie leczenia antyretrowirusowego. Nieleczone zakażenie HIV Od dawna już wiadomo, jak przebiega zakażenie HIV u osoby, która nie jest leczona: po 2 – 3 tygodniach od zakażenia mogą pojawić się objawy infekcji pierwotnej, ale: objawy są bardzo niecharakterystyczne, mogą przypominać grypę lub inne choroby zakaźne, w tym czasie w organizmie osoby zakażonej, nie ma jeszcze przeciwciał anty-HIV w takiej ilości, by mogły być zauważone przez testy, objawy infekcji pierwotnej, niezależnie od ich ilości i nasilenia, ustępują bez leczenia, wszystko to powoduje, że w tym stadium zakażenie jest niezwykle trudno rozpoznać. stadium bezobjawowe zakażenia HIV może trwać średnio 8 – 10 lat: tak długo osoba zakażona może nie mieć żadnych dolegliwości, objawów związanych z zakażeniem HIV, ale: w tym czasie wirus namnaża się ciągle w organizmie osoby zakażonej powodując systematycznie niszczenie limfocytów CD4 – istotnych dla układu odpornościowego człowieka, osoba zakażona może przekazywać swoje zakażenie innym, najlepiej, by zakażenie zostało rozpoznane w tym stadium, bo daje to największe szanse na wykorzystanie istniejącego obecnie leczenia antyretrowirusowego! stadium objawowe: objawy pojawiające się u zakażonej HIV osoby też nie są zbyt charakterystyczne – mogą się pojawić (lub nasilić) objawy chorób skóry, wystąpić gorączka (ale nie stany podgorączkowe – gorączka to temperatura powyżej 38,5oC), której przyczyn nie udaje się wyjaśnić przez ponad miesiąc, biegunka, chudnięcie, którego się nie planowało i inne, pojawienie się objawów, dolegliwości, które trudno rozpoznać i trudno leczyć powinno skłonić do zrobienia testu na HIV, nawet jeśli lekarz tego nie zleci – rozpoczęcie leczenia w tym stadium też daje szanse na długie życie! AIDS – finał nieleczonego zakażenia HIV Zespół nabytego niedoboru odporności, czyli AIDS, to końcowe stadium zakażenia, do którego w obecnych czasach w ogóle nie powinno dochodzić! Rozpoznawany jest wówczas, kiedy u osoby zakażonej wystąpi jedna z tak zwanych chorób wskaźnikowych AIDS – są to choroby zakaźne, tak zwane infekcje oportunistyczne, które wykorzystują „okazję” zaatakowania osoby z osłabionym przez wirus układem immunologicznym – odpornościowym; a także nowotwory. Niestety ciągle w naszym kraju rozpoznawane są przypadki AIDS, gdyż najpierw osoba zapada na którąś z chorób wskaźnikowych i dopiero wtedy wykonywane są testy i rozpoznawane jest zakażenie HIV. W wielu przypadkach rozpoczęcie leczenia antyretrowirusowego już w stadium AIDS daje szanse na odtworzenie (rekonstrukcję) układu immunologicznego, ale niestety nie zawsze się to udaje. Zrób test na HIV Obecnie – dzięki istniejącej terapii antyretrowirusowej, dostępnej także w Polsce – nikt nie powinien chorować, ani tym bardziej umierać na AIDS. Świadomość zakażenia pozwala wykorzystać istniejące leki, pozwala na długie życie, pracę zawodową, założenie rodziny. Dlatego częściej powinno się robić testy na HIV, na przykład: przed „konsumpcją” nowego związku partnerzy mogliby zrobić test, by wiedzieć, czy są dla siebie bezpieczni, po skorzystaniu z płatnych usług seksualnych, jeśli nie użyto prezerwatywy, po przygodnym seksie na wakacjach, w delegacji, etc. Najlepiej robić testy na HIV w punktach konsultacyjno-diagnostycznych, w których testy wykonywane są bez skierowania, bezpłatnie i anonimowo, a w rozmowie przed i po teście można wyjaśnić wiele wątpliwości dotyczących ryzyka zakażenia. Dokładne informacje o tym, jak wykonywany jest test, a także adresy istniejących w Polsce punktów dostępne są na stronie internetowej oraz na stronie Krajowego Centrum ds. AIDS – . Dzień dobry, 3 tygodnie temu odbyłem ryzykowny stosunek seksualny ( stosuneklasyczny w zabezpieczeniu, oralny w stronę partnerki bez zabezpieczenia) w związku z czym chciałbym wykonać badanie w kierunku wirusa HIV. Jaki test mógłbym wykonać już teraz (nie czekając 12 tyg.) i jaka jest skuteczność takiego testu? - biorąc pod uwagę, że ok. rok wcześniej zaraziłem się chlamydią trachomatis i do tej pory nie udało mi się jej wyleczyć, co pewnie wpływa na moją odporność. Pozdrawiam, Michał (25 l.) MĘŻCZYZNA, 25 LAT ponad rok temu 3 tygodnie to czas, po którym wykonuje się pierwszy test. Test ten wypada wysoce wiarygodnie. W 4tym miesiącu nalezy wykonac drugi , ostatni test. Zakażenie HIV w opisanej sytuacji mało prawdopodobne, raczej innymi bakteriami i wirusami 0 Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych znajdziesz do nich odnośniki: Wynik testu w kierunku HIV po ryzykownym zachowaniu – odpowiada Dr n. med. Krzysztof Gierlotka Ryzyko zakażenia HIV po przygodnym seksie u 24-latka – odpowiada Dr n. med. Krzysztof Gierlotka Kiedy wynik badania na HIV jest miarodajny? – odpowiada Lek. Beata Wańczyk-Dręczewska Robiłam to z kolesiem chorym na HIV, dowiedziałam się po fakcie. Czy mogłam się zarazić? – odpowiada Redakcja abcZdrowie Czy test HIV jest wiarygodny w tym momencie? – odpowiada Dr n. med. Krzysztof Gierlotka Termin wykonania testu w kierunku HIV po ryzykownej sytuacji – odpowiada Dr n. med. Krzysztof Gierlotka Po jakim czasie test Vikia wykrywa wirus HIV? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska Test na HIV podczas leczenia kłykcin kończystych – odpowiada Dr n. med. Krzysztof Gierlotka Ryzyko zarażenia HIV po stosunku oralnym z prostytutką – odpowiada Lek. Jerzy Więznowski Ryzyko zakażenia HIV a seks oralny – odpowiada Aleksander Ropielewski artykuły

test na hiv po 3 tygodniach